Na tym odcinku Wieprz wije się przez Nadwieprzański Park Krajobrazowy. Częściowo płynie przełomami o stromych zboczach, których wysokość dochodzi niekiedy do 25 m. Szerokość koryta rzeki wynosi około 15 – 20 m. Mogą występować przeszkody w postaci powalonych drzew. Nie ma przeszkód hydrotechnicznych (progów, jazów itp.).
Początek odcinka i jednocześnie miejsce wodowania kajaków znajduje się na nadwieprzańskich łąkach w Łęcznej, na prawym brzegu Wieprza (161,2 km). Dojazd do rzeki drogą utwardzoną jest dobry. Wodowanie kajaków nie sprawia problemów, zakole rzeki jest piaszczyste.
Przez pierwsze 3 km opływamy Łęczną od strony zachodniej. Zaraz za mostem na trasie Lublin–Łęczna, Wieprz przebija się przez Wyżynę Lubelską. Wysokie brzegi sięgają w niektórych miejscach do 25 metrów ponad poziom wody. Zbocza doliny porasta ciepłolubna roślinność, rzadkie gatunki traw i ziół. Miejscami na zboczach widać odsłonięte utwory kredowe. Płyniemy przez obszar Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego. Po minięciu położonych wysoko na skarpach miejscowości: Witaniów, Karolin i Nowogród możemy zatrzymać się i odpocząć na lewym brzegu rzeki.
W Kijanach za mostem na prawym brzegu Wieprza możemy zakończyć spływ lub urządzić sobie odpoczynek. Znajduje się tutaj miejsce urządzone dla kajakarzy z pomostem, wiatą rekreacyjną wraz z ławkami, punktem na ognisko, tablicami informacyjnymi i koszami na śmieci. Kto chce zostać na dłużej w Kijanach może zarezerwować sobie nocleg w „Dworku nad Wieprzem”, który znajduje się w pobliżu tego miejsca wypoczynkowego.
Około 700 – 800 m dalej w dół rzeki dopłyniemy w Kijanach do kolejnego miejsca odpoczynku, które znajduje się na lewym brzegu Wieprza przy zabytkowym zespole pałacowo-parkowym. Jest tutaj drewniany pomost oraz punkt na ognisko. A w sąsiedztwie jest zlokalizowany zabytkowy neorenesansowy Pałac Sonnenbergów z XIX w. i Szkolne Schronisko Młodzieżowe przy Zespole Szkół Rolniczych,
w którym można zarezerwować nocleg i posiłek. Będąc w Kijanach warto zwiedzić także zabytkowy barokowy kościół pw. św. Anny z przełomu XVII i XVIII w. Na cmentarzu parafialnym znajduje się grobowiec rodziny Skłodowskich – przodków Marii Skłodowskiej-Curie (późniejszej noblistki), która spędzała wakacje w dworku stryja Ksawerego w pobliskich Zawieprzycach, który był dzierżawcą majątku.
Po przystanku w Kijanach, możemy kontynuować spływ. Do miejsca docelowego w Zawieprzycach mamy jeszcze około 4 km.
Dalej dolina robi się bardziej płaska i zaczynają dominować łąki. Rzeka ciągle zmienia koryto podmywając brzegi. Występuje tutaj dużo zakoli. W Spiczynie z lewej strony do Wieprza wpada Bystrzyca, natomiast zaraz po prawej stronie ukazują się ruiny zamku w Zawieprzycach.
Punkt końcowy znajduje się przy moście w Zawieprzycach na prawym brzegu rzeki Wieprz, obok szkoły. Zawieprzyce to dawna siedziba magnacka rodu Zawieprzkich, którzy posiadali tu zamek obronny w XVI w.
Znajdujemy się w malowniczym miejscu przy wzgórzu zamkowym, skąd roztacza się wspaniały widok. Jest tutaj zespół pałacowo-parkowy, w skład którego wchodzą ruiny zamku i barokowa kaplica zamkowa z końca XVII w., lamus z pierwszej połowy XVII w. (obecnie muzeum), ruiny klasycystycznej oranżerii z połowy XIX w., oficyna barokowa z XVIII w. (odbudowana po wojnie i przeznaczona na szkołę) z barokową bramą wjazdową. Na kopcu przed wzgórzem zamkowym stoi kolumna toskańska, pochodząca prawdopodobnie z końca XVII w. i będąca wotum ówczesnego właściciela Zawieprzyc, Atanazego Miączyńskiego, za szczęśliwy powrót z wyprawy wiedeńskiej. Obiekt jest ogólnodostępny, natomiast nad zwiedzaniem muzeum i kaplicy czuwa Stowarzyszenie Chorągiew Zamku w Zawieprzycach Atanazego Miączyńskiego Herbu Suchekomnaty
(www.suchekomnaty.pl). Tutaj też możemy zarezerwować sobie nocleg i wyżywienie w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym PTSM, które ma ofertę zarówno dla turystów indywidualnych i grupowych (www.spzawieprzyce.pl).