Wieprz na tym odcinku tylko miejscami meandruje. Szerokość koryta rzeki wynosi około 15 – 20 m. Mogą występować przeszkody w postaci powalonych drzew. Przy moście w Sernikach należy uważać na kamienie i drewniane pale po dawnym drewnianym moście. Nie ma innych przeszkód hydrotechnicznych (progów, jazów itp.) i nie trzeba przenosić kajaków.
Początek odcinka i jednocześnie miejsce wodowania kajaków znajduje się na lewym brzegu rzeki przed mostkiem dla ruchu pieszo-rowerowego. Można tutaj dojechać drogą utwardzoną tylko od strony miejscowości Rokitno. Od Czerniejowa do Wólki Rokickiej (nieco ponad 1 km) płyniemy odcinkiem rzeki prawie o biegu prostym, dalej aż do Baranówki rzeka mocno meandruje zmieniając miejscami swój bieg w kierunku przeciwnym. Tuż za miejscowością Czerniejów należy uważać na wypłycenia i głazy.
Po przepłynięciu 3,2 km od miejsca startu dopływamy na lewym brzegu rzeki do przystani kajakowej (www.tomikajaki.pl). Znajduje się tutaj zadaszona wiata, tipi, miejsce na rozbicie namiotów i ognisko. Można w tym miejscu odpocząć lub zostać na dłużej na nocleg i zamówić katering.
Do przystani kajakowej w Sernikach dopłyniemy po pokonaniu kolejnego odcinka rzeki o długości 5,10 km. Na tym etapie Wieprz malowniczo meandruje. W Sernikach przed mostem na prawym brzegu znajdziemy wiaty wypoczynkowe, toalety i miejsce na ognisko. Można tu wodować i odbierać kajaki. Jeśli chcemy zatrzymać się w tej miejscowości na dłużej, możemy zwiedzić późnobarokowy kościół z 1776 roku zaprojektowany przez Jakuba Fontanę (50 m od przystani) i/lub udać się do gospodarstwa agroturystycznego Ranczo Arka (ok. 300 m od przystani kajakowej www.ranczoarka.pl) gdzie znajdują się m.in.: mały zwierzyniec, liczne atrakcje dla dzieci, noclegi (dla 16-18 osób) z możliwością zamówienia kateringu. W małym zoo można zobaczyć zwierzęta europejskie i egzotyczne jak np. strusie, lamy, muflony, renifery, osły, kozy, bociany czy najdziwaczniejsze kury.
Z Sernik do Lubartowa mamy do pokonania kajakiem dystans o długości 5 km. Na tym odcinku bieg rzeki jest przeważnie prosty, występuje mało meandrów. Przy moście w Sernikach należy zachować ostrożność. Przy niskim stanie wody można zaczepić o kamienie, występuje widoczny spadek, najlepiej trzymać się środka rzeki. Na wysokości Lubartowa zatrzymujemy się na lewym brzegu Wieprza, na piaszczystej plaży gdzie jest drewniana wiata wypoczynkowa i miejsce na ognisko. Jest to odpowiednie miejsce do wodowania jak i odbierania kajaków. Można do niego dojechać od centrum Lubartowa ul. Wierzbową, ostatnie 600 m to droga utwardzona kruszywem. Od miejsca gdzie dopłynęliśmy kajakiem mamy tylko 1 km do centrum miasta.
Polecamy zwiedzić w Lubartowie przynajmniej najważniejsze zabytki. Miasto jest siedzibą gminy i powiatu lubartowskiego. Jego historia sięga pierwszej połowy XVI w. Lubartów nazywany pierwotnie Lewartowem (od herbu Firlejów – Lewart) był prywatnym miastem szlacheckim założonym przez Piotra Firleja. Z dawnych wieków zachowało się wiele zabytków. Warto zwiedzić m.in.: zespół pałacowy Sanguszków z XVIII w.; barokową bazylikę pw. Św. Anny z XVIII w. czy barokowy klasztor oo. Kapucynów z XVIII w.